Είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραδοσιακούς οικισμούς της χώρας μας, που έχει μείνει ανεπηρέαστος από τη φθορά του χρόνου και διατηρεί την αρχοντιά και τη μεγαλοπρέπειά του. Παρουσιάζει μεγάλη ιστορική αξία η οποία αυξάνεται συνεχώς λόγω της καταστροφής παλαιών σπιτιών σε όλες τις ελληνικές πόλεις.Περπατώντας μέσα στα στενά σοκάκια της, συναντάς ποικίλες μορφές. Κάθε σπίτι με τη δική του ταυτότητα, τα δικά του χαρακτηριστικά. Η εκλεκτική αρχιτεκτονική, οι επιδράσεις από την ιταλική αναγέννηση, τον γερμανικό ρομαντισμό και τον ελληνικό νεοκλασικισμό διαχέονται από την μία άκρη ως την άλλη. Οι διαφορετικοί ρυθμοί βέβαια των σπιτιών είναι συνέπεια των ταξιδιών που έκαναν οι ιδιοκτήτες τους στις πόλεις της Ευρώπης, απ΄ όπου μετέφεραν και τα στοιχεία που τους άρεσαν. Η ανατολή φυσικά έχει το λόγο της στην αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης: τα σαχνίσια, που αποτελούν προέκταση του ορόφου και στηρίζονται σε ξύλινα στηρίγματα. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς τα αρχοντικά Λεονταρίδη, Μεταξά, Καραμπέτση, Κουγιουμτζόγλού (Λαογραφικό Μουσείο), Ορφανίδη (Δημαρχείο), το σπίτι του Χατζιδάκη (Φρουραρχείο) που ανέλαβε να αξιοποιήσει η Νομαρχία, τις καπναποθήκες.